Hoe ga je het vertellen?
De scheidingsmelding is een term die door Professor Hoefnagels werd geïntroduceerd. Kort gezegd is de scheidingsmelding het omgekeerde van het huwelijksaanzoek.


Veel problemen bij een scheiding kunnen voorkomen worden door een goede echtscheidingsmelding. Neem daarvoor de tijd. Doe de echtscheidingsmelding zelf. Men dient te scheiden zoals men trouwde. Gevoelens moeten worden uitgewisseld.


Kies daarvoor een rustig moment, een moment waarop de partner tijd heeft. Vertel rustig en in hoofdzaken dat u scheiden wilt. Verklaar u bereid tot praten over een regeling, maar ga op dat moment niet op de regeling in. Maak de ander niet angstiger dan hij of zij al is.
Spreek niet over derden of over relaties met derden, maar concentreer u op de relatie van u beiden. (Derden zijn niet de oorzaak van het beëindigen van de relatie en leiden de aandacht af.)


Geef ruimte voor reacties, ook na dagen of weken. De scheidingsmelding is een wederzijdse handeling.
Wees bedacht op onverwachte reacties van de partner; deze zijn vaak tegenstrijdig aan de gebruikelijke handelwijze. Wie van nature stil is, kan heftig en luid reageren, wie van nature extravert is, kan reageren met zwijgen. Registreer bij uzelf ook gevoelens van opluchting. Degene die de melding doet kan, paradoxaal genoeg, ook de brenger van een goede boodschap zijn.
De reactie van de partner kan overdreven overkomen. De woorden kunnen veel groter en harder zijn dan is bedoeld. Men moet die woorden dan ook niet letterlijk nemen. Degene die meldt, heeft een voorsprong en kon zich voorbereiden op wat hij/zij ging zeggen. Voor de ander komt het onverwacht. Als deze reageert met ‘val dood’, is dat een emotionele expressie, geen serieuze informatie. Als de ander gaat dreigen: ‘Je krijgt geen cent’ of ‘Je bent je kinderen kwijt’, doet deze dat uit angst en emotie.
Neem de woorden niet letterlijk; neem wel de emotie serieus.


Het kan zijn dat de partner de melding niet ‘hoort’. Ontkenning is een veel voorkomende reactie op een ernstig bericht. Als men dat vermoedt, moet men de melding een tijdje later herhalen.


Bij de scheidingsbemiddelaar zijn beide partijen aanwezig en kan de scheidingsmelding in zo’n geval alsnog plaatsvinden aan de bemiddelingstafel. Dit blijkt een zeer geschikte set-up voor de scheidingsmelding, want de bemiddelaar zorgt ervoor dat de een rustig kan uitspreken terwijl de ander kan luisteren en de ruimte krijgt om te reageren. Ook voor emotionele reacties van woede en verwijt is er plaats: ‘Dat had je wel eens eerder kunnen zeggen’, ‘Dus alles is voor niks geweest’; van agressie: ‘Wat ben jij een schoft’; van schuld: ‘Ik heb ’t verkeerd gedaan, ik had…’; van schuldtoewijzing: ‘Jij hebt niks aan ons huwelijk gedaan, ik moest alles alleen doen.’
Na de voltooiing van de scheidingsmelding gaat de scheidingsaanvaardingstijd in. Deze is normaliter na twee of drie weken voltooid. In deze periode vindt dan ook geen bemiddelingszitting plaats.


In de twee-advocatenprocedure zouden de advocaten de onderhandelingen en procedures pas moeten beginnen nadat de fasen van de scheidingsmelding en scheidingsaanvaarding een feit zijn. Het eenzijdig aanvangen van een juridische procedure is in deze periode meestal ineffectief. Het wordt vaak als een vijandige daad gezien. Het proces van wisselende gevoelens tussen de echtelieden wordt onnodig verstoord, want de periode hoeft maar kort te duren en moet juist gebruikt worden om te wennen aan de op handen zijnde separatie. Daarom zou het nuttig zijn als advocaten elementaire kennis verwerven van het menselijk scheidingsproces en daarnaar handelen.
Tijdens de eerste scheidingsbemiddelingszittingen valt het accent op de relationele aspecten van de scheiding, maar deze maken in de volgende zittingen steeds meer plaats voor de zakelijke en juridische aspecten.

Bron het boek: Gelukkig getrouwd, gelukkig gescheiden. Prof. G.P. Hoefnagels